Ο βουλγαρικός επιστρέφει στη Βόρεια Ελλάδα – ήσυχα αλλά σταθερά
-
- юли 31, 2025
Στη Βόρεια Ελλάδα αρχίζουν ξανά να μιλούν βουλγαρικά. Όχι ως γλώσσα διαίρεσης, αλλά ως γέφυρα μεταξύ των ανθρώπων. Στις περιοχές της Δράμας και του Κάτω Νευροκοπίου, μόλις λίγα χιλιόμετρα από το Γκότσε Ντέλτσεφ, παρατηρείται αυξανόμενο ενδιαφέρον για την εκμάθηση της βουλγαρικής γλώσσας, ιδιαίτερα μεταξύ των παιδιών στα τοπικά σχολεία. Σύμφωνα με το Fakti.bg, που επικαλείται ελληνικές εκπαιδευτικές πηγές, όλο και περισσότεροι μαθητές – τόσο βουλγαρικής όσο και ελληνικής καταγωγής – παρακολουθούν μαθήματα βουλγαρικής γλώσσας σε κυριακάτικα σχολεία και ιδιωτικά φροντιστήρια. Σε ορισμένες περιοχές, συμπεριλαμβανομένου και του Κάτω Νευροκοπίου, διδάσκουν ήδη αποσπασμένοι καθηγητές στο πλαίσιο πολιτιστικών προγραμμάτων από τη Βουλγαρία.
Οι λόγοι για αυτή τη νέα πολιτιστική άνοδο είναι πολλοί και λογικοί. Πολλές οικογένειες από τη Βόρεια Ελλάδα εργάζονται, ψωνίζουν ή ζουν περιστασιακά σε κοντινές βουλγαρικές πόλεις – όπως το Γκότσε Ντέλτσεφ, το Σαντάνσκι και το Χατζιντίμοβο. Ο τουρισμός και η εποχική μετακίνηση συμβάλλουν επίσης – οι Βούλγαροι ταξιδεύουν μαζικά προς την Καβάλα, την Ασπροβάλτα και το Κεραμωτή, ενώ Έλληνες από τη Δράμα και την Καβάλα πηγαίνουν στη Βουλγαρία για οδοντιατρικές υπηρεσίες, αγορές και άλλες καθημερινές ανάγκες. Τέλος, ο πολιτιστικός και ιστορικός δεσμός μεταξύ της Ανατολικής και της Πιρίν Μακεδονίας αναβιώνει μέσω της γλώσσας.
Καθηγητής σε ιδιωτικό φροντιστήριο στη Δράμα, που παραθέτει τοπικό ελληνικό μέσο, σημειώνει ότι τα βουλγαρικά πλέον δεν θεωρούνται ξένη γλώσσα, αλλά εργαλείο για εκπαίδευση, επαγγελματικές δυνατότητες και καθημερινή επικοινωνία. Πρόκειται για μια σιωπηλή αλλά ουσιαστική κίνηση – οι άνθρωποι επιλέγουν να πλησιάσουν, να κατανοήσουν, όχι να απομακρυνθούν. Ενώ η διπλωματία συχνά βρίσκεται σε αδιέξοδο, οι απλοί πολίτες – και κυρίως τα παιδιά – κάνουν τα πρώτα βήματα προς ένα φυσιολογικότερο μέλλον, στο οποίο οι γείτονες όχι μόνο γνωρίζουν πού είναι τα σύνορα, αλλά μιλούν και τη γλώσσα ένθεν και ένθεν.
Σήμερα στο Κάτω Νευροκόπι και στη Δράμα, φράσεις όπως «Καλημέρα» και «Τι κάνεις;» δεν ακούγονται πια σαν εξωτικά, αλλά σαν μέρος της καθημερινότητας. Η βουλγαρική γλώσσα γίνεται πολιτιστικό κλειδί – όχι μόνο μέσο επικοινωνίας, αλλά σύμβολο εμπιστοσύνης και εγγύτητας. Η διαδικασία είναι αθόρυβη, σχεδόν αόρατη στις ειδήσεις, αλλά φέρει έναν ισχυρό συμβολισμό που μπορεί να αλλάξει γενιές. Και αν τολμάμε να πιστέψουμε ότι τα Βαλκάνια μπορούν να συμφιλιωθούν, ίσως αυτό αρχίσει με μία λέξη. Στα βουλγαρικά. Στην Ελλάδα.
Be the first to leave a review.
